قصه سرزمین بزرگی از تجربه و هیجانه!
که در پرورش قلمرو شناختی، عاطفی، درون فردی و بین فردی تاثیر شگفت انگیزی داره. چی بهتر ازین که تو مسیری که مورد علاقه‌ی کودکه یاددهی-یادگیری اتفاق بیفته؟!

ما توی قصه کودک رو درگیر ماجرایی میکنیم که شامل شخصیت‌ها، گفت و گو، کشمکش یا چالش و درونمایه است.

قصه با تاثیرگذاری بالایی که روی کودک داره فرصت ارزشمندی برای انتقال مفاهیم اخلاقی مثل صداقت، قدردانی، مهربانی و… رو به ما میده.

توی قصه‌ها ما میتونیم کودک رو با اصول روابط، فرهنگ، بافت و آداب اجتماعی آشنا کنیم. مثلا با مفهوم سوغاتی، هدیه دادن و… آشنا میشه.

ما در کشمکش و روند داستان قوه‌ی تخیل کودک رو قلقلک میدیم و یاد میگیره چیزی رو که میشنوه بتونه توی ذهنش تصور کنه.

قصه تمرکز و حافظه‌ی شنیداری کودک رو نقویت میکنه، بچه‌ها دوست دارن گوینده باشن نه شنونده، قصه کمک میکنه اونا صبورانه تر گوش کنن.

درک مطلب، دایره واژگان و مهارت های کلامی مثل تلفظ یا درک معانی توی قصه تقویت میشه، مثلا متوجه میشه کلمه “شیر” با توجه به موقعیت معانی متفاوتی داره.

کنجکاوی موثرترین عامل یادگیری و رشد شناختیه و قصه به خوبی میتونه حس کنجکاوی بچه هارو برای آگاهی از ادامه‌ی داستان تحریک کنه.

قصه فضایی سرشار از آسودگی رو ایجاد میکنه که با فانتزی‌ها و سرگرمی‌های درونیش تاثیر زیادی روی کاهش استرس و اضطراب کودک داره.

با قصه میتوینم محدوده‌ی افکار کودک رو بزرگتر کنیم، بچه‌ها توی روند قصه با چالش‌هایی رو به رو میشن و مهارت حل مسأله شون رو پرورش میدن.